4 Şubat 2015 Çarşamba

19. Hafta-Detayli Ultrason

Herkesin de soyledigi gibi gercekten de ikinci trimester hamileligin en guzel donemi.
Baslarda benim bulantilarim olmamisti ama yine de vucut bebege ve tum hormonlara alismaya calisiyordu. Iste bu ikinci tirmesterde de vucut tamamen hamilelige alismis oluyor ve anne adayinin psikoloji de daha normal duruma geliyor.

Biz de esimle bu guzel donemde haftasonu kacamagi yapmaya karar verdik. Chicago'nun cevresindeki bir milli parka gidip doganin ve mis gibi havanin tadini cikardik, bir gece de konaklayip sehrin stresinden uzaklastik. Ama nasil guzel gecti anlatamam. Vakit buldukca dogumdan once boyle ufak kacamaklar yapmayi planliyoruz. 
Temiz hava ve ortam beni o kadar mutlu etti ki kucuk hanim kipir kipir hic durmadi. Ust uste tekmeler, minik minik hareketler gercekten de harikaydi. Her gecen hafta hareketlerini ve tekmelerini daha kuvvetli hissediyorum. Icinde sana bagli yasayan bir varligin olmasi, onu hissetmek yedigin yemege, konusmalara tepki vermesi cok guzel bir duygu. Allah isteyen herkese nasip etsin insallah. 
Anne ne kadar mutlu ve yuksek moralli olursa bebek de kesinlikle bunu hissediyor. Okudugum bazi kaynalarda da hamilelikte annenin psikolojisinin dogumdan sonra bebegin davranislarini etkiledigi soyleniyor.




Vee iste o en onemli olan 20. hafta detayli ultrason geldi catti. Bugunlerde de Chicago'da inanilmaz bir kar yagisi var,yollarda yurumek zor. Aslinda o meshur Chicago'nun sert kisi gec bile kaldi.
Biz bu sogukta sabahin korunda dustuk yollara. Hastaneye vardigimizda hemen ultrason odasina gectik. Aslinda ultrason teknisyeni son sonuclari resmi olarak soylemiyor, o sonuclar daha sonra resmi olarak bize ulasacak. Ama ben yine de teknisyenden olumlu-olumsuz yorum yapmasini istedim, o da tamam dedi. Hemen basladi olcumler almaya bu arada minik kizim tekmeler atiyordu. 
Kalp odaciklari sayildi,bas cevresi olculcu,beyninin icinde bazi olcumler alindi,omiriligine bakildi,bacak ve kol kemikleri olculdu,parmaklari sayildi,yuzunde bazi olcumler alindi. Bu arada kiz oldugu tekrar kanitlandi. Plasenta ve amnio sivisi olculdu. Vee Allah'a sukurler olsun hersey normal cikti. Tum olcumler olmasi gerekitigi gibiydi.
 Kizimin kalkik ve minicik bir burnu var. Ahh o eller hep yuzunde,hep hareketli. 


Ultrasondan sonra ebe ile gorusmem vardi,burda kilom olculdu,tam olarak iki kilo almisim,bu super bir haber. Bakalim bundan sonra kilo artisim nasil gidicek, umarim cok kilo alip yuvarlanarak girmem doguma :)
Ebem de bilgisayardan ultrason sonuclarina bakti,hersey cok normal gozukuyor dedi. Placentanin durumu da cok onemliymis, o da geride siki bir sekilde duruyormus. Yalniz bebisimin basi asagidaymis simdiden, ama bu onemli degil cunku doguma kadar cok yer degistirir dedi. 

Hastaneden guzel haberlerimizle ayrildik. Herkese bu tarama ultrasonunu yaptirmayi tavsiye ediyorum. Eger ki kotu bir durum cikarsa doktorlar dogumdan hemen sonra mudahale ediyorlar,bunu bilmek doktorlar icin de cok onemli. Zaten bu ultrasonda dogumsal kusur olan organ eksiklikleri teshis ediliyor.

Gobegim gittikce buyuyor, bende kremleme islemine daha cok onem verdim. Annem hamileliginde catlamis bu da genetik tabii. Ben de burt's bees markasinin mama bee krem ve yagini kullaniyorum gobek,gogus ve basen bolgeme.



Onumuzdeki birkac ay icinde tasinma ihtimalimiz var ve annem de yardim icin Turkiye'den gecelecek insallah. Ohh gelsin anne yemekleri missss:) Istahim acilmaya basladi gercekten de :)

Sonraki haftalarda gorusmek uzere:)




21 Ocak 2015 Çarşamba

17. Hafta - Cinsiyeti ogrendik!!

Bu son 5 haftada neler oldu neler!!

Oncelikli olarak ikili testin sonuclarini aldik. Cok sukur sonuclarimiz guzel cikti yani dusuk risk cikti. Tabii bu testler tahmini sonuclar veriyor kesin degiller. Yine de guzel haber almak cok mutlu etti bizi.

Bu arada bu ilk 3 aylik donemi mide bulantisi olmadan tamamladim. Ama surekli uyumak istiyorum, nasil guzel bir sey. Bir de yarim saat uyusam bile ne ruyalar ne ruyalar :) Sanirim bu da gebelik hormonlarindan kaynaklaniyor. Ayrica goguslerdeki sizi gecmedi ve gecmeyecek gibi duruyor. 

Son doktor kontrolunde yani 14. haftada hic kilo almadigimi ogrendim. Doktor bir yorum yapmadi ama ben istahla yemek yemeyi ozledim. Soyle ne kadar abur cubur var yerim ama oturup da adam akilli yemek yemek istemiyorum. Esim ve cevrem guzel yemek yaptigimi soyluyolar ama bu aralara ne canim yemek yapmak istiyor ne de yemek. Hazir olsa da onume gelse keske yemek. Nerdeee!!

Bu arada Turkiye'den farkli olarak buradaki rutin doktor kontrollerinde sadece doppler ile bebegin kalp atislarini dinliyorlar, ultrasona gerek duymuyorlar yani. Bizim minnosun kalp atislari 155 cikti, bir soylentiye gore eger bebegin kalp atislari 140 uzerinde ise kiz bebekmis :) Bilmiyoruz :)

Daha once yazdigim gibi burada detayli ultrasona girilen 20. haftada cinsiyet ogreniliyor. Bendeniz sabirsiz hanim yok bekleyemedim. Aslinda bebisimin sagligi herseyden onemli ama cinsiyeti de ogrenmem lazim biran evvel.  Oyle rica minnet hastanede ultrasona giremeyecegime gore Chicago'da ozel bir merkez arastirmaya karar verdim.

16. haftada bir cumartesi sabah bir merkez buldum ve cok ilginc, bu merkez  bir suru paket hazirlamis. Mesela cinsiyet ogrenme paketi, 3D-4D goruntuleme paketleri gibi.. Demek ki ben yalniz degilmisim benim gibi sabirsizlar cokmus. Aldik randevumuzu gittik,cok sirin bir yerdi, girdik odaya hemen. 
Karsimdaki kocaman ekranda cikti benim canim bebegim, bacaklarini kapamis parmagini emiyordu. 
Teknisyen omurgasini, midesini,beynini,tum yuzunu gosterdi bize. Ama asil amacimiz olan cinsiyetini bir turlu goremedik cunku bacaklarini simsiki kapamis oturuyod. Kalktip zipladim, karnimi mincikladik, durtukledik yok keyfi yerinde. 
En sonunda teknisyen hazirmisiniz dedi, nasil yani bacaklarini acmisti benimki. Cok kuvvetli birkac kere oksurmustum ise yaramisti demekki. Vee sonunda ekrana yazdi: It's a GIRL !!!

Bir kizimiz oluyooorrr!! Nasil sevindik  nasil sevindik. Gerci benim icin hic farketmiyodu ama esim hep kiz istiyodu:)
ilk uc ay hep eksi yemistim hiic canim tatli istememisti. Yani "ye esksiyi cikar Ayse'yi" dedikleri dogruymus :)




 Yaaa iste boyle!! Dayanamadim ve ogrendim cinsiyetini hem bir cok da fotograf aldik :)
Insallah saglikla mutlulukla kucagimiza aliriz kizimizi :)

Tabii 20. haftada hiic cinsiyeti bilmiyormusuz gibi takilacagiz :)

Bir de ikili testin bir devami olan kan testini de verdim, onun sonucunu da ilk sonuclarla harmanladilar, sonuc guzel cikti cok sukur :)




Sonraki haftalarda gorusmek uzere :)



15 Ocak 2015 Perşembe

12. Hafta

Eveeet geldi catti su ikili tarama testi!! Ne stresmis canim bu! Teste girmek sonra sonucunu beklemek cok zorlu bir surec gercekten de.

Turkiye'de nasil yapiliyor bilmiyorum ama cok da farkli oldugunu sanmiyorum acikcasi.

Hastaneye vardigimizda oncelikli olarak esim,benim ve akrabalarimizin da dahil oldugu genetik hastaliklarin soruldugunu bir form doldurduk sonra tum bu testler ve sonuclari ile ilgili bir sunum izledik.
 Daha sonra genetik danismanimiz geldi,bu testler hakkinda bilgi verdi. 
Burada benimle birlikte iki arkadasim da hamile ve ayni ay icinde doguracagiz gibi gozukuyor. Bereketli bir yil olaracak sanirim.
Bu iki arkadasim ikili testte yapilan kan testi ile bebeklerinin cinsiyetlerini ogrendiler.
Ben de bunu genetik dansimanima sordum cunku cinsiyeti 20. haftada ogrenmek benim icin cok gec. Sabredemem :)
Ben yuksek risk gurubunda olmadigim icin bana bu testi yapmayacaklarini soyledi,yani cinsiyeti ogrenemeyecektim. Peki dedik ne yapalim kader!

Geldi ultrason kismi,bir suru olcum yapilacak ama olcumleri umursayan kim?! Bebegimi tekrar gorecek olmak beni gercekten cok heycanlandiriyor :)
Kipir kipir,yerinde duramayan,taklalar atan bebisimizi gorduk, 5,5 cm uzunlugunda minnos birsey:)
Teknisyen ense kalinligini olctu : 1,1 mm. Hemen sordum bu olcu nasil diye, kadin gayet guzel oldugunu ama kan testi olmadan yorum yapamayacagini soyledi.
Sonra burun kemigine bakti,cok sukur findik bir burnu vardi bebegimin. Burun kemiginin olmamasi da en az ense kalinligi kadar bir down sendromu belirtisiymis.
Bir de buyuk ihtimalle folik asit eksikliginin sebep oldugu noral tup defektini kontrol etti,cok sukur hersey yolundaydi.
Biz tum bu olcumlere sevinirken bizimki sanki onu gordugumuzu biliyormus gibi bize tum marifetlerini  gosterdi:) Butun o hareketleri goruyorum ama hic de bir sey hissetmiyorum, cok ilginc bir duygu.

Iste bizim minik takla atarken :)



Teknisyen olcum alirken bi ara popo alti goruntu yakaladik ve sanki bacaklarinin arasinda minik birsey vardi :) Hemen sordum erkek mi diye ama kadin cok erken dedi.
Offf ne zaman ogrenicem su cinsiyeti ??
Benim icin hiiic mi hiic onemli degil cinsiyeti,her bebek kendine ozgu tatli seker oluyor.
Ama babasi kiz bebekten yana. Eee biliyor kizlar babalarina duskun oluyor,isveli cilveli :)

Bir de bu test icin kan verdim. Ultasondaki olcumler,kan testi ve annenin yasi(26) bilgisayar ortaminda bir araya getirilerek belli bir ortalamaya ulasiyolar. Annenin yasinin icinde bulundugu bir ortalama var bir de testlerle birlikte yeni bir ortalama cikariyolar. Daha sonra down sendromlu bebek sahibi olma ihtimalinin arttigini veya azaldigini belirliyorlar. Eger risk artmis ve ihitmal yukselmis ise amino sentez yapiyolar ki daha kesin sonuc almak icin. Ikili testin de kesinligi kuvvetli. Ama bunlarin hepsi bir ihtimal. Yani bu sonuclarin tersi de cikabilir. Dogumda suprizle karsilasan bircok vaka okudum acikcasi.

Ben 16. hafta ile 18. hafta icinde kan vermeye gidecegim bu da uclu test oluyor. Ama sanirim ikili test sonucu kadar etkili degil. 

Hadi bakalim umarim hayirli sonuclar elde ederiz. Allah kimseyi evladiyla sinamasin ve tum gebelere saglikli gebelik ve dogumlar diliyorum tum kalbimle.

Asagidaki resimde insallah dogum yapacagim hastaneyi goruyorsunuz.



Bakalim bundan sonraki tek ve son ultrason 20. haftadaki detayli olan. Simdi bekle de zaman gecsin.

Diger haftalarda gorusmek uzere :)



9 Ocak 2015 Cuma

7.-8. Hafta

Su morning sickness dedikleri mide bulantisi yok bende. Belki ilerde baslayacak diye dusunuyorum ama bazi hamilelerde hic olmuyormus ve bunun icin kendimi sansli hissetmem gerekiyormus.Eee o zaman super bu:) 
Ama su goguslerimdeki sizi cok fena. Gece yatarken rahat hareket edemiyorum, surekli korumam gerekiyor ve gittikce goguslerim buyuyolar.
Bir de bu aralar canim hep eksi cekiyor, en sevdigim cikolata dolapta duruyor ama yok, canim istemiyor. Oyle koku hassasiyetim de yok cok sukur.

Gecenlerde banyoda fenalstim,acile gittik. Doktor bikac test yaptiktan sonra herseyin yolunda oldugunu ve cok sicak ve ac karnina dus almamam gerektigini soyledi. Peki:)

Doktor randevusu geldi catti.Cok heyecanliyim :)
 Ilk once hemsire karsiladi bizi ve idrar ornegi istedi.
Cok ilginc, hamile oldugumdan emin olmak icin hemsire bizim yanimizda su evde yapilan testlerden yapti,hamileligim tekrar kanitlandi :) Gebeligimden kan testi ile degil de bu sekilde emin olmalari cok ilginc gercekten. Sonra klasik olarak kilo,tansiyon olcumleri yapildi. Birkac genetik hastalik sorarak dosyami olusturdular.
Bu arada ben drug storelardan aldigim hamileler icin olan multivitamine baslamistim. Maalesef hap yutma problemim var bu multivitaminler serce parmagim kadar. Nasil yutabilirim?
 Ben de su cignenen,jelibon gibi olanlardan aldim..Ohh hayat ne rahat :)

Sonra doktorumla tanistik. Hicbir muayene yapmadi sadece tum hamilelik boyunca yapilacak testlerden bahsetti. Hatta her muayenede diger doktorlari gormemin iyi olacagini soyledi cunku dogum aninda hangisiyle karsilasabilecegim belli olmuyormus. Bulasici hastalik taramasi icin kan verdim.Ve sonra ciktik. Yani suan bebekle ve gebeligimin durumu ile ilgili birsey bilmiyorum henuz.



Sekizici haftadaki randevum icin gittik bu sefer hastaneye. Heyecanla bekleme salonunda bekliyorduk,cunku bebegimizi ilk defa ultrasonda gorecektik. Hemen ultrason odasina aldilar. Vee iste ordaydi bebegim,kalbi cok hizli bir sekilde atiyordu. Ayni bir fasulye gibiydi. Bazi gerekli olcumleri aldilar. Hersey cok sukur yolundaydi :)


Sonra dogum hemsiremle gorustum, o da pap smear yapti. Bana beslenme listesi verdi ve hastanenin egitimlerinden bahsetti.
Bir de down syndrome testi olan ikili test yaptirip yaptirmak istemedigimizi sordu. Burda bazi hamileler yuksek risk grubunda olsalar bile yaptirmak istemiyorlar. Bebegim nasil dogarsa dogsun, ben kabullenirim diye dusunuyorlar. Amerika'da bircok milleten insan ve inanis yasadigi icin bu soru soruyorlar mutlaka. Her inanisa, dusunceye saygi duymak lazim.
 Biz yaptirmak istedigimizi soyledik ve bunun icin 12. hafta civari icin bir randevu hazirladi.

Bu arada Turkleri sasirtan bir konu da tum hamilelik boyunca sadece iki kere ultrasona girecegimizi ogrenmem oldu. Bir tanesi baslangicta olan bu girdigim sonra da detayli ultrason olan ve bebegin cinsiyetinin de ogrenildigi 20. hafta ultrasonu. Bu kadar! Cok ilginc degil mi?
Turkiye'de her muayenede mutlaka ultrasona giriliyor. Burda doktorlar gerek dumuyolar, normal muayanenelerini yaparak gebeleri takip ediyorlar. Bir sorun tespit ettiklerinde ultrasona sokuyorlar.
Ne diyelim peki dedik. Bu kadar insan bu sekilde surduyorsa hamileligini ve doktorlar bu sekilde surduruyorlarsa tum muayenelerini mutlaka bir bildikleri vardir diye dusunuyorum:)

Asagidaki resimde gordugunuz uzere minik bir cikinti olustu bile gobegimde:)



Simdilik herseyin yolunda oldugunu ogrendim cok sukur :)

Simdi sirada 12. haftayi beklemek kaldi :) Nasil gececek zaman :)

Diger haftalarda gorusmek uzere :)




8 Ocak 2015 Perşembe

4.-5. Hafta

Her gun ailemle FaceTime araciligiyla gorusuruken bu guzel  mujdeyi saklamak gercekten cok zor.Beklememin sebebi ise gebeligimi kesinlestirmek. Erkenden mujde verip daha sonra bir problem oldugunda onlari asla hayal kirikligina ugratmak istemem.

Biraz da buradaki doktorlardan ve sistemden bahsetmek istiyorum. Hemen doktor arastirmaya basladim. Aslinda benim bir doktroum vardi ama pek memnun olmadigim icin yeni doktor bakmaya basladim. Oncelikli olarak Chicago'nun en iyi hastanesi olan Northwestern Memorial Hospital'i aradim. Onlari aradigimda daha once bilmedigim bir konuyu ogredim. Amerika'da her jinekolog hamile hasta bakmiyor yani normal hasta bakan doktorlar ve dogum doktorlari farkli. Bir de Turkiye'den farkli olan bir durum daha var o da doktorlarin hamile hastayi kabul ettikleri zaman. Ben istedigim doktordan randevu almak icin aradigimda 4,5 haftalik hamile oldugumu soyledim ve bana 7. haftadan once randevu veremeyeceklerini soylediler. Yani gebeligimin normal sartlarda ilerleyip ilerlemedigini gorebilmem icin 7. haftaya kadar beklemem gerekiyor. Turkiye'de hemen kanda HCG degerine bakiyolar ve plansiz gebelikse folik asit ve diger vitaminlere basliyorlar.
Burada doktoru gec gordugun icin vitaminlere de gec basliyorsun. Burdan da anladigimiza gore folik aside ve diger vitaminlere gec basladiginda bebekte ve annede problem olmuyor eger olsa Amerikali doktorlar bunu riske atmazlar.
Internette gebelikle ilgili bilgileri hem Turk hem de Amerikan sitelerinde okuyorum. Tum bu randevular,ultrasonlar,vitaminler ve yaptigim gozlemlerle  Turkiye'deki doktorlarin tum hamilelere yuksek risk grubunda gibi davrandiklarini farkettim. Burada da hicbir vitamin kullanmadan hatta hic doktor gormeden de saglikli bir cocuk dunyaya getirme ihtimalinin yuzde yuze yakin oldugunu dusunuyorlar. Bunlar aslinda yoruma acik konular ancak gebelikte stresten uzak olmanin bebek sagligiyla direkt alakali oldugunu biliyorum. Doktorlar boyle rahat oldukca ben de gayet rahat ve mutlu hissediyorum :)

Ben 7. hafta icin randevumu aldim ve ayni zamanda 8. hafta icin de ultrason ve nurse randevuumu aldim. Burada her hamilenin bir doktoru bir de nurse dedigimiz dogum hemsieresi yada ebesi oluyor.

Bu arada biz burda ozel bir labaratuarda gebelik testi yaptirmak istedik. Kan sayimi seklinde degil de gebeligimi kesinlestirecek bir test olmasini istedim.Kan verdim ve sonuc pozitif cikti. Zaten gebelik hormonu HCG once kanda yukselip sonra idrarda cikiyor.

Bunu netlestirdikten sonra ilk kez kayinpederime soyledik henuz kimseye soylememesi kaydiyla.

Ama doktor randevusunu beklemek ne kadar da zormus oyle. Her seyin yolunda olup olmadigini ogrenmek icin olup bitiyorum.

Neyse daha doktora gitmeden ailelerimize soylemeye karar verdik. O haftasonu yone facetime yaptigimiz bir gun annemlere soyledim. Canim annem babam basladilar aglamaya.O kadar guzel bir duygu ki mutluluktan aglamak. Agabeyimin kizi akilli bidik Rana'dan sonra ikinci torunlari olacak.
Diger gun de kayinvalideme soyledik. Ounla da tekrar aglastik. Onlarin da esimin agabeyinin iki cocugu Arya ve Atlas'tan sonra ucuncu torunlari olacak insallah.



Simdi bekle de gecsin zaman gelsin doktor randevusu:)

Diger haftalarda gorusmek uzere :)


7 Ocak 2015 Çarşamba

Varligini ogrendigim gun!

20 Ekim 2014:Belki de omrumde hic unutamayacagim gunlerden biriydi anne olacagimi ogrendigim gun.

Eylul'deki Turkiye ziyaretim cok guzel gecmisti.Sevdigim insanlarla ozlem giderdim,en ozledigim yemekleri yedim ve bir de ustune guzel bir tatil yaptim.Ohh misss!!
Chicago'ya geldigimde regl duzenimin degistigini dusundum, aslinda bu degisiklik Turkiye'de baslamisti.Hava degisikligi diye ustunde durmadim.
Burada bir guzel soguk alginligi yasadim,ustune bir de idrar yolu enfekesiyonu. Bol bol maydanoz sulari ictim, hatta antibyotik bile kullandim gebe oldugumu bilmeden.Bu arada adetim 1-2 gun gecikti ama ben ustunde durmadim cunku hava degisikligi ve yasadigim bu hastaliklardan oldugunu dusunmustum,nasil olsa 1-2 gun icinde regl olacaktim.
Boyle dusunmemin bir sebebi de cok yogun bir sekilde adet sancilari cekmemdi.
Ucuncu gunumun geciktigi aksam yatarken goguslerimde bir sizi hissettim ki bu zamana kadar hic bir adetimde yasamadim. Kafamda soru isaretleri belirdi,sabah kalkar kalkmaz gebelik testi yapmaya karar verdim.
Sabah kalktim goguslerimdeki sizi devam ediyordu hemen evde buldugum bir idrar testini yaptim ve sonucu beklemeden ciktim. Sonra banyoya dondugumde o pempe cift cizgiyi gordum.
Icimde nasil mutluluk ve saskinlik hissi oldugunu tarif etmem cok zor. Gozlerimden yaslar suzulmeye basladi. Tekrar tekrar kontrol ettim testi. Internete baktim ,bu testlerin hata payi var mi diye.
O kadar mutlu oldum ki sanki bu planli bir gebelikmis veya uzun suredir gebe kalmaya calisiyormusum gibi. Aslinda tamamen plansiz ve supriz bir gebelik oldu bizim icin. Ama ne olursa olsun bebegimiz hosgelmisti. 
Onceden bebek soranlara kendimi hazir hissetmedigimi soyluyordum ama test sonucunu gordugum anda aslinda ne kadar da hazir oldugumuu farkettim. Hazir olmayi beklemek diye bir sey yokmus:)
Iki yillik evliydik ve bir ucuncu kisi yuvamizin mutluluguu artirmaya geliyordu iste.



Oncelikle evde kendi kendime bu mutlulugu yasadiktan sonra esim icin bir supriz hazirlamaya karar verdim. Markete gittim,bos bir hediye kutusu aldim,bir emzik aldim ve dad-to-be temali bir kart aldim. Kartin icine bebegimizin agzindan mujdeyi veren bir yazi yazdim. Hediye kutusuna once karti ustune de emzigi koydum.Bir guzel paketledim. Esimin gelmesini bekledim,icim icime sigmiyordu.Aksam oldu esim geldi,aksam yemegimizi yedik herzamanki gibi. Sonra ben icerde sakladigim kutuyu cikardim ve sana bir hediye aldim diye verdim. Esim, ne gerek vardi diye paketi acmaya basladi. Emzigi gordugu an ben gozyaslarimi tutamadim zaten. O da saskin saskin yuzume baktiktan sonra karti okudu. Canim kocam benim o da tutamadi gozyaslarini,sarildik birbirimize simsiki. Cok ama cok mutlu olmustu esim,o da hazirmis.


Bu mujde,bu guzel haber tum dunyamizi degistirdi. Mutlugumuza mutluluk katti.

Allah tum isteyenlere nasip etsin insallah.

Internette yaptigim hesaplara gore tam 4 haftalik 3 gunluk hamileydim.Ve basladim gobegimin buyudugu sonra da bebegimi kucagima aldigim gunleri hayal etmeye..

Sonraki yazilarda gorusme uzere...Hoscakalin :)





4 Ocak 2015 Pazar

Merhaba


Bloguma hosgeldiniz! Bu blogun Amerika'da yasayan bir gebenin tum tecrubelerini kapsamasinin yanisira ayni zamanda hayata dair paylasimlari da kapsamasini planliyorum.
Beni blog yazmaya iten sebeplerin basinda; tecrubelerimi paylasarak benim gibi hamile olan veya Amerika'daki gebelik ve dogum surecini merak edenlere yardimci olmak.
Hem zaten blog dedigimiz bir gunce degil midir?

Gunumuzde gerek bloglarla gerekse sosyal medya uygulamalariyla hepimiz birbirimiz hayatini takip ediyoruz ve kendi hayatimizi paylasarak bir sekilde bu sistemin bir parcasi oluyoruz.
Hayatimizi ne kadar paylasmamiz konusunda bircok dusunce var.Ben herkesin bu paylasima veya diger adiyla teshire kendi olculeri icerisinde karar vermesi gerektigine inaniyorum. Bununla ilgili bir kistas olamaz, olmamali da zaten.

Ben bu blogumda oncelikli olarak haftalik gebelik surecimi bastan baslayarak paylasmayi dusunuyorum. Amerika'ya gore suan 15 hafta 2 gunluk gebeyim, Turkiye'ye gore de 16 haftalik gebeyim. Burada bitirdigin haftayi, Turkiye'de icinde bulundugun haftayi sayiyolar. Telefonumdaki Amerikan gebelik uygulamalarinda bebegimin gelisimini bir hafta erken takip ediyorum yada Turk uygulamasinda bir hafta ileriden.Ben bu isin icinden cikamadim :) Ama tum surecimi Amerikan sistemine gore yazacagim. Sizler bir sekilde kendi gebeliginizle iliskilendirebilirsiniz. En guzeli tahmini dogum tarihine gore planlamak belkide: 26 Haziran 2015. Hayirlisiyla o gun de gelir; saglikla,huzurla,vaktinde bebegimi kucagima alabilirim. Gebelik aslinda riskli ve tabiiki de stresli  bir surec. Siz sahit olacaginiz bu surecte benimle birlikte iyi veya kotu durumlarla karsi karsiya gelebilirsiniz.Allah korusun kotu birsey olursa da burada paylasarak derdimin azalacagina inaniyorum. Ama ne yapiyoruz; hayatimizin her doneminde oldugu gibi bu onemli surecte de pozitif dusunup, pozitif kaliyoruz:)
Hamileligimin baslangicinda okudugum haftalik gebelik boglari bana cok yardimci oldu.Ben de bu sekilde baska gebelere yardimci olmak ve kendi adima da bir gunce tutmaya karar verdim.
Ayrica bebegim icin de bir defter tutmaya basladim. Ona hitap ederek yazdigim bu defter hamilelik surecimle birlikte,onun ilk kelimeleri,ilk okul gunu ve daha bircok onemli gunuyle devam edecek.
Gunu geldiginde de bunu ona armagan etmeyi istiyorum. Umarim hersey yolunda gider de bu planim tikirinda isler.

Bir sonraki yazimda gorusmek dilegiyle..