Merhabalar,
Ben sanirim hazirim dogum hikayemi paylasmaya. Nicin boyle hazirim diyorum bilmiyorum.Sanirim biraz uzun surdugu iicn ve her detayi aklimda toplmaya calistigim icin.
Dogum hemen onceki haftalarda birkac kez bebek hareketlerini hissetmemistim. Boyle durumlarda doktorum tatli birseyler yememi ve sol tarafima uzanmami,hareketleri o sekilde beklememi tavsiye etmisti. Baisma iki kez boyle bir sey geldi.dediklerini yaptim ve bir sure bebek hareketlerini hissetmedim.Evde yalniz oldugum zamanlara denk gelmisti. Esimi aradim ve o isten geldi hemen hastaneye ulastik.
Burada ektra bir bilgiden bahsetmek istiyorum. Ben 30 haftalik hamileyken, dogumla-emzirme-yenidogan bebek bakimiyla ilgili hastanede egitimlere katilmistik. Esimin de en cok etkilendigi ve cok bilgi aldigi egitim ise dogum ve hastane turu olan oldu. Hastanemiz Chicago'nun en iyi hastanesiydi ve ayni zamanda Amerika'da kadin dogum uzere ilk 5'te olan bir hastaneydi. Ilk once derslikte dogum nasil baslar,hangi durumda hastaneye gelmeliyiz,hastaneye gelince ilk nereye basvurmaliyiz,dogum hangi odada gerceklsiyor ve dogum sonrasi surec nasil isliyor seklinde harika bir egitim aldik. Hatta sancim var diye hastaneye gittiginde dogum henuz baslammis sen biraz takil alisveris yap seklinde geri gondediklerini ogrenmis oldum.
Neyse konumuzua donecek olursak..Hastaneye ulastigimizda bize daha once ogretildigi gibi triage room'a gittik. Burasi yanyana birkac odadan olusan,sadece dogum oncesi hamilelerin tutuldugu acil durum odasi gibi bir yer. Sancilanip da gitsenize,benim gibi bir supheleyde de gitseniz,ilk olarak bu odaya aliniyorsunuz,bu odada bazi tetkikler yapildiktan sonra,doktorun verdigi karara gore yonlendiriliyorsunuz.
Off cok fazla detaya giriyorum sanirim yazi bitmeyecek.Hadi ben yazarim da siz okurmusunuz bilmem.Asil dogumdan bahsederken kocaman dogum diye baslik atarim artik.
Neyse bana hemen o Nst aleti baglandi ve elime bir butan verilerek bebek hareket ettiginde basmami istediler.Benim o hareket etmeyen bebegim resmen dans etti,bana da hicbir sorun yok diye gonderdiler. Vee tabiki de ultrason yok... Yok yani gercektem birseylerden suphelenmedikleri surece ultrason uygulamiyorlar.
Boyle boyle giderken ben 39. ve 40. hafta muayenemde de aciklik kontrolune girdim ve hepsinde de sifir acilmam vardi. Ve doktorlarin bahsettigi hazirlik sancilarim yoktu,yani vardi da cook hafifti. 40. hfta muayendemki doktorum (her muayene baska doktor giriyor,dogumda hangisi denk gelirse beni bilsin diye) yine sifir acilaan var dedi ve tam 41. haftada hastaneye gelip yatmami soyledi. Ben nasil yani dedim,o kadar yuruyorum,bos vakitlerimde merdiven inip cikiyorum nasil sifir acilmam var ve bebegim gercekten de cok nazli.Bizim bu son gorusmemiz pazartesi idi ve persembe gecesine yatis verdi doktor. O zamana kadar bir gelisme olursa bekliyoruz dedi. Bu arada babam ve annem de gelmisti Turkiye'den, dort gozle torunlarini bekliyorlardi.Son hazirliklari tamamliyorduk ve ben her sabah "Bu gece de gelmedin bebegim" diye uyaniyordum,sanki gece gelmesini bekliyormusum gibi. Bu arada cok sukur bir problemim yoktu,ayaklarim ellerim sismisti ama cok aktiftim de ayni zamanda. Carsamba aksami tuvakete gittigimde mucus plug denilen ve hafif de pembemsi olan nisani gordum. O gece cok heyecanlandim evet dogum basliyor diye ama zaten ertesi gunu de yatacaktim hastaneye. Persembe aksami dusumu aldim,esim ve babam kizimin oto koltgunu arabaya monte etti ve biz yola koyulduk. Esim park yeri ararken ben hemen kica gobegimde triage room'a giderek dogum icin geldigimi soyedim,ismimi kontrol ettiler ve bizi dogum katina cikarttilar. Daha once de soyledikleri igib dogum yapacagim odada(evet bildginiz oda,oyle dogumhane fln degil) benle bereber 3 kisi kalabilirdik.Ben esimin kalmasini istedim,bana bisey olurse doktorlarla iletisimde kurabilsin diye. Neyse beni odama aldi hemsireler,hemen gecelik verdiler. Aciklik muayenesi yaptilar,tabiki de sifir acilmam vardi. Bu durumda odadaki kara tahtaya yapilacaklar listesini yazdilar. Rahimde bebegin basinin oldugu yere sancilari baslatmak uzere baloon catheter taktilar.Bunu serum kablosu gibi dusunun.onu koyup ona sivi vererek,rahim agzini acmaya basliyolar. Dah sonra da iki tane vajinal hap verdiler. Beni sancilarimin baslamasi icin yalniz biraktilar.Yalniz derken esim ve ben. Annemleri eve yolladik,yarin gelin dedik. Bu arada regl agrisi gibi agrilar kasilmalar basladi ama belimden geliyordu. Birkac kere istifra ettim.Bir de hicbirsekilde gida almkyorum,belki sezerayne alinirim diye. Bi ara hemsire geldi,sancilarimin belimden geldigini.bunun sebebinin bebegin basinin altta ama yuzunun ust tarafta bakiyor olmasi oldugunu soyledi. Buna Sunny Side Up diyorlar. Bu sekilde bebek dogamazmis ve benim solum ustunde yatmami,o zaman bebegin dogru pozisyonu alacgini ve sancilarin karnima dogru gelecegini soyledi. Vee tum bunlari sifir ultrasonla soyledi,ve kendisi ebe (doktor degil),ve dediklerini hepsi oldu.Solumun ustune dondum ve sancilar karnima dogru geldi. Ben sabaha kadar sanci cektim. Gittikce siklasti ve siddeti artti. Sabah oldu annemler geldi. Sancilar devam ediyordu.Surekli kirik buz yiyordum,sivi olsun diye. Bu arada surekli shift degisiyor,baska hemsireler ve doktorlar geliyordu. Gerci dogum anina kadar doktor gormedim. Sancilar geldigimde top gibi kivriliyorum.yatagin kolunu sikca tutup inliyordum ve sonra rahatliyordum. Sonra resmen pat diye bir ses duydum ve suyum patladi. Ama ne suymus,yatagin altina gecti,yatagimi degistirler. Bu arada surekli aciklik kontrol ediyolar ve o kadar sanciya 2cm acilmistim. Bi ara geldiler 4 cm acildin,cok yavas gidiyorsun bebek boyle bekleyemez dediler. Suni sanci vermek zorundayiz dediler. Dedim onu da verin. Allaaah!! Normal sanci iyi hos da, suni sanci dedikleri offf!! Geliyor ve gitmiyor,bir nefes alamiyorsun.
Ustteki resimde gordugunuz uzere tam tesekkullu dogum odam ve hemen odanin icinde bebegi hazirladikleri kuvez. Hersey annenin gozu onunde oluyor.
Sonra lutfen epidural verin bana diye aglamaya basladigimi hatirliyorum. Epidural vurmak icin iki tane doktor geldi,islem yaparlarken o sirada inanilmaz suyum akiyordu,zaten hic bitmedi. Epidural gercekten buyuk rahatlik,acilmayi beklerken dinlenmeye vaktim de oldu. Bu arada aksamustu oldu. Bi ara hemsire bebekle ilgili biseylerden suphelendi ve acil butonuna basti bana belli etmdeden. Bir anda odaya 20 kadar doktor girdi. Benim canim dogum doktorumdu bir tanesi.Dedi ki, "Suanda bebegin kalp atislarini alamiyoruz,eger belli bir zaman icinde alamazsak,bebeki forseps ile almak zorunda kalacagiz ve bu durumda bebegin yuzunde cizik ve morluklar olabilir". Ben mahvoldum o sirada,lutfen szeryan yapin,ben o operasyona dayanamam dedim. Sonra icimden ha gayret Merve, hadi kizim Naz basaricaz bi bu isi dedim. Bir anda kizimin kalp atislarini duyduk ve derin bir ohh cektik. Aksam saat 16:30 olmustu artik ve ben nihayet 10 cm ulasmistim. Hemsirem bana ikinma pozsiyonunu gosteri. Ellerimle kendi bacaklarimi tutacaktim ve derin nefes alip ikinacaktim. Vebunu yaparken sanci hissetmedigim icin ikinma hissiyatima gore hareket etmem gerektigini soylediler. Bir iki basladim.Baslarda basarisiz oldum. Hemsirem Rachel dedi ki " Yarim saat sonra bebek gelecek." Ne yarim saati,tam 3 saat sonra geldi. "Push, push" sesleri esliginde ikiniyordum. Bi arada karsima boy aynasi getirdiler,dogumumu izleyeyim diye.Esimin sirtimdan destekliyor ve oksijen maskesi tutuyor,annem bir bacagimi tutuyor,Rachel da diger bacagimi tutyordu. Rachel artik hazirliklara basladi. Doktorum geldi, onu giydirdi. Bebegin kiyafetlerini hazirladi. Ben ikiniyordum tum gucumle,tam bebegin basi gozukuyor,gucum kalmiyor ve bebek cikmiyordu. Sonra Basimda herkes sohbet ederken, icimden inanilmaz bir ikinma hissi geldi,Rachel'a bile seslenemedim,sadece onun gomlegini cekistirdigimi hatirliyorum,ve nefesimi tutup cok guclu bir istekle ikindim,kizim dogdu. Herkes ciglik cigliga gulusuyordu,cunku kizim baya bir firlamisti. Doktorumdan hemen gogsume vermesini istemistim ama kizim kaka yapmisti,temizlenmesi gerekiyor. Annem ve esim kosa kosa bebegin yanina gittiler,ben yalniz kaldim.Sadece saglik mi,iyi mi diye sesleniyordum. Doktorum beni dikmye basladi. Kizim 53 cm ve 3600 kg dogmustu. Apgar skoru da 9 ustunden 9'du cok sukur. Apgar skor da bebegin saglikli olup olmadiginin bir kontroludur,ve bebegin dogdu ilk 1. ve 5. dakikada yapilan bir gozlemdir.
Sonra kzim ciglik cigliga aglarken,kucagima verdiler. Kizim parmagimi simsiki tuttu,ben ona sarki soyledim ve o sakinlesip,uzun uzun gozlerimin icine bakti. Iste kizim dogmustu ve ben anne olmustum.Bu kucagimda tuttugum guzel bebek,benim 10 aydir karnimda tasinidigim,besledigim,konustugum ,sarkilar soyledigim,hayalini kurdugum bebekti.Cok uzun yoldan gelmisti,hosgelmisti.
Babam hemen orda kizimin kulagina ezan okudu ve adini soyledi.
Ben hemen emzirmeye basladim,kizim da hemen memeyi kapti.
Beni teklerlekli sandalyeye oturtarak kicagima kizimi verdiler ve esimle beraber iki gece kalacagimiz odamiza cikardilar. Annemle babam da baska yoldan geldiler. Bebegimin ayagina da kocaman bir alarm taktilar.
iste kizim bu sekilde dunyaya geldi..Harika bir deneyimdi.Evet zor oldu,hangi dogum kolay ki zaten..Ama Hemsireleri,doktorum harika insanlardi.Herseyin otesinde kizim saglikla dunyaya geldi ya daha ne ister insan..
Dogum sonrasi hastanedeki surecten de bahsemt istiyorum.Onu da hemen ayri bir yazida paylasacagim..
Sevgiler
Mommy'sGirl
Sahane bir kiz cocugu annesiyim ben, her anne gibi.. Bu blog,bizim kizimla anne-cocuk-en yakin arkadas seruvenimizi anlatiyor.. Kizima hatira kalmasi dilegiyle.. Merve Carikcioglu
10 Ocak 2017 Salı
8 Ocak 2017 Pazar
Uzun Bir Aradan Sonra
Yeniden Merhaba..
Aradan neredeyse iki sene gecmis..Bu iki senede neler oldu neler..
Ben neden yazmadim,neden bu kadar ara verdim,orasini bilemiyorum..Firsat bulamadim desem,yalan..Bal gibi de firsat vardi..Belki hamilelik hormonlariyla,paylasmaktam sakindim bebegimi..Bilemiyorum..Keske yazsaydim da demiyorum cunku o hamile psikolisi bu hicbiseye benzemez..
Iste simdi kisa bir ozet gecmek istiyorum..Nasil kisa olacaksa bu iki sene :)
Hamileligim cok saglikli bir sekilde gecti. Mide yanmalari,kramplar,rahat hareket edememe disinda bir problemim yoktu sukur. Gurbet diyarlarda Allah yardimcim oldu.Kizim 41. haftada normal dogum ile cok saglikli bir sekilde geldi,cok sukur. Dogum hikayesini ayri bir yazida yazacagim.
Ben hamileyken, Chicago'da daha genis bir ev ariyorduk.Ev ararken bir anda kendimizi Turkiye'ye kesin donus yapma karari almisken bulduk. Bebegimizi ailelerimizla buyutme karari aldik. Kizimiz nasil olsa USA vatandasi olacakti,isterse egitimine orada devam edebilirdi. Boyle bir karar alirken tek sebep bu degildi elbet.ama o zaman kari-koca bu kararin bizim acimizdan cok saglikli olacagini dusunduk.. Bir yildan fazla oldu memleketimiza doneli,pisman degiliz..Ama ulkemiz cok kotu bir surecten geciyor..Herkes "Neden dondunuz?" doye soruyor bize..Biz boyle olacagi tahmin etmedik,hem tahmin etmis bile olsak,endiselenmiyecek duysarsiz insanlar degiliz..Ailelerimiz,arkadaslarimiz,hemserileimiz burada can verirken korku icinde yasarken,biz "Ohh bizim keyfimiz yerinde" diyecek insanlar degiliz..Herkes gitmek istiyor.Gitmek cozum degil. Ulkeni kurtarmayacak.Seni de kurtarmayacak.Yeni bir hayat kurmak cok zor. Arkanda birakacak hickimsen de mi yok senin? 30'lu yaslarinda yeniden yasamayi ogrenmek gibi aynen.baska bir ulkede hayat kurmak.Bunlar da aslinda derin mevzular,bunlara da ayri yazilar yazmak gerekli.Neyse ben kendi bu iki senemin ozetine geri doneyim.
Annem hamileligimin ortasinda geldi,yardimcim oldu sonra dogumda geri gelmek uzere tekrar gitti.
Bu sirada esim bana supriz baby shower partisi duzenledi. Canim kocam benim saolsun,her zaman destekcim.
Baby shower partim icin Amazon'da registry olusturmustum. Bu registry icin bebegimin ve benim ihtiyacim olan herseyi kaydediyorum,pertiye davetli olanlar da icinden istediklerini secip satin aliyorlar ve partide hediye ediyorlar.Bence sahane bir sistem.Iste gercek baby shower bu oluyor. Tam da ihtiyacim olan herseyi tamamladim boylece. Registry'de kalan,satin alinmayanlari Amazon sana indirimli satiyor. Turkiye'de yapilan baby shower partilerinde,davetliler hem hediye aliyorlar hem de dogumda altin takiyolar. Parti 32. haftamda oldu,bence cok idealdi..Bu elbisem de assos.com'dan almistim,hala sakliyorum,icinde cok rahat ettigim bir elbisem oldu. Harika hamile elbiseleri var,tavsiye ederim.
Dogum oldu ve lohusalik donemim basladi. Cook zor bir dogumdan sonra,bir de emmek istemeyen bir bebekle karsilastim. Her emzirme seansi bir aglama kriziyle basliyordu. Kafasini geri itiyordu,esim zorla bebegin basini gogsume yaklastiriyor,annem de bebegin ellerini tutuyordu. Zar zor gogsumu tuttuktan sonra emiyor ve uyuyakaliyordu.Agzin sut akarken siziyordu,ahhh ne guzel bir manzaraydi o oyle :)Emzirmekle de ilgili basima gelmeyen kalmadi..Ileri derecede mastit oldum mesela,Istanbul'da bir operasyon gecirmek zorunda kaldim gogsumden..Hmm yok yeterli olmuyor,emzirmek ile ilgili de ayri bir post acmam lazim benim..Offf Allah dusmanima vermesin,kolum kalkmiyordu yerinden,gogus ucu yaralari bunun yaninda sifir..Neyse ayrica bahsedecegim dedim yaa..
Bu arada ben, bebgim 8 haftalikken dondum memleketime..Yanimda annem(ahh annem), kayinvalidem ile birlikte..Kac bavul geldik hatirlamiyorum bile,kesin donus yapiyoruz diyee,nasil da yukledik..Bebisle yolculuk cok kolay gecti. Thy bize besik sagladi,saolsunlar. Normalde besik sayiis sinirli oldugu icin,erkenden ayarlamak gerekiyor. Kizimi ucak kalkarken ve inerken surekli emzirdim ki kulaklari basinctan etkilenmesin diye.. Emzirip uyumasi icin de o besikte uyuttum..Zaten ucagin sesi bebkler icin white noise oldugu icin uyku konusunda da sikinti yasamadik.. Sonra da Ergo Baby ile kanguru gibi tasidim..O da cok rahatti..Aaa aslinda Chicago'dan ucaga binisimiz bir iskenceydi resmen..Kizim kanguruda durmak istetemedi.. Guvenlikten gecerken katladigim puseti ve anakucagini polis acmak istedi,acarken de baya soktu. Sonra polis tekrar geri takamadi,beceremedi. Ben de bi elimle kizimi tutarken bir elimle de polise yardim etmeye i,off kabus gibiydi.. Cunku adam baya bozdu puseti..Dedim tamam daha kullanamadan mahvettik arabayi..Neyse ordan gectik,kostur kostur ucaga bindik elimizde 85 adet esyayla..Kimse de yol vermiyor bi de goruyorlar el kadar bebeyle binmeye calisiyorum ucaga..Biz Istanbul'a dondukten sonra esim bir ay daha kaldi cunku yapmasi gereken isleri vardi.Esim de dondukten sonra yerlestik evimize ve kizimi buyutmeye devam ettik..
Ailelerimizla,arkadaslarimizla devam ediyoruz hayatimiza..Bulbul gibi susmayan,komik ve sisko bir kizim var benim..Adi Naz Grace..
Naz ismini daha biz sevgiliyken istiyorduk..Bana hep asil,kibar,kendi ayaklari ustunde duran bir genc kadini cagristiriyor..Grace ismi de esimin cok sevdigi bir isimdi..Dedik madem Usa vatandasi oldu,bari rahat etsin evladimiz.
Kizim simdi 18 aylik.. 3 Temmuz 2015 dogumlu babasinin kopyasi bir kiz..
4 Şubat 2015 Çarşamba
19. Hafta-Detayli Ultrason
Herkesin de soyledigi gibi gercekten de ikinci trimester hamileligin en guzel donemi.
Baslarda benim bulantilarim olmamisti ama yine de vucut bebege ve tum hormonlara alismaya calisiyordu. Iste bu ikinci tirmesterde de vucut tamamen hamilelige alismis oluyor ve anne adayinin psikoloji de daha normal duruma geliyor.
Biz de esimle bu guzel donemde haftasonu kacamagi yapmaya karar verdik. Chicago'nun cevresindeki bir milli parka gidip doganin ve mis gibi havanin tadini cikardik, bir gece de konaklayip sehrin stresinden uzaklastik. Ama nasil guzel gecti anlatamam. Vakit buldukca dogumdan once boyle ufak kacamaklar yapmayi planliyoruz.
Temiz hava ve ortam beni o kadar mutlu etti ki kucuk hanim kipir kipir hic durmadi. Ust uste tekmeler, minik minik hareketler gercekten de harikaydi. Her gecen hafta hareketlerini ve tekmelerini daha kuvvetli hissediyorum. Icinde sana bagli yasayan bir varligin olmasi, onu hissetmek yedigin yemege, konusmalara tepki vermesi cok guzel bir duygu. Allah isteyen herkese nasip etsin insallah.
Anne ne kadar mutlu ve yuksek moralli olursa bebek de kesinlikle bunu hissediyor. Okudugum bazi kaynalarda da hamilelikte annenin psikolojisinin dogumdan sonra bebegin davranislarini etkiledigi soyleniyor.
Vee iste o en onemli olan 20. hafta detayli ultrason geldi catti. Bugunlerde de Chicago'da inanilmaz bir kar yagisi var,yollarda yurumek zor. Aslinda o meshur Chicago'nun sert kisi gec bile kaldi.
Biz bu sogukta sabahin korunda dustuk yollara. Hastaneye vardigimizda hemen ultrason odasina gectik. Aslinda ultrason teknisyeni son sonuclari resmi olarak soylemiyor, o sonuclar daha sonra resmi olarak bize ulasacak. Ama ben yine de teknisyenden olumlu-olumsuz yorum yapmasini istedim, o da tamam dedi. Hemen basladi olcumler almaya bu arada minik kizim tekmeler atiyordu.
Kalp odaciklari sayildi,bas cevresi olculcu,beyninin icinde bazi olcumler alindi,omiriligine bakildi,bacak ve kol kemikleri olculdu,parmaklari sayildi,yuzunde bazi olcumler alindi. Bu arada kiz oldugu tekrar kanitlandi. Plasenta ve amnio sivisi olculdu. Vee Allah'a sukurler olsun hersey normal cikti. Tum olcumler olmasi gerekitigi gibiydi.
Kizimin kalkik ve minicik bir burnu var. Ahh o eller hep yuzunde,hep hareketli.
Ultrasondan sonra ebe ile gorusmem vardi,burda kilom olculdu,tam olarak iki kilo almisim,bu super bir haber. Bakalim bundan sonra kilo artisim nasil gidicek, umarim cok kilo alip yuvarlanarak girmem doguma :)
Ebem de bilgisayardan ultrason sonuclarina bakti,hersey cok normal gozukuyor dedi. Placentanin durumu da cok onemliymis, o da geride siki bir sekilde duruyormus. Yalniz bebisimin basi asagidaymis simdiden, ama bu onemli degil cunku doguma kadar cok yer degistirir dedi.
Hastaneden guzel haberlerimizle ayrildik. Herkese bu tarama ultrasonunu yaptirmayi tavsiye ediyorum. Eger ki kotu bir durum cikarsa doktorlar dogumdan hemen sonra mudahale ediyorlar,bunu bilmek doktorlar icin de cok onemli. Zaten bu ultrasonda dogumsal kusur olan organ eksiklikleri teshis ediliyor.
Gobegim gittikce buyuyor, bende kremleme islemine daha cok onem verdim. Annem hamileliginde catlamis bu da genetik tabii. Ben de burt's bees markasinin mama bee krem ve yagini kullaniyorum gobek,gogus ve basen bolgeme.
Onumuzdeki birkac ay icinde tasinma ihtimalimiz var ve annem de yardim icin Turkiye'den gecelecek insallah. Ohh gelsin anne yemekleri missss:) Istahim acilmaya basladi gercekten de :)
Sonraki haftalarda gorusmek uzere:)
21 Ocak 2015 Çarşamba
17. Hafta - Cinsiyeti ogrendik!!
Bu son 5 haftada neler oldu neler!!
Oncelikli olarak ikili testin sonuclarini aldik. Cok sukur sonuclarimiz guzel cikti yani dusuk risk cikti. Tabii bu testler tahmini sonuclar veriyor kesin degiller. Yine de guzel haber almak cok mutlu etti bizi.
Bu arada bu ilk 3 aylik donemi mide bulantisi olmadan tamamladim. Ama surekli uyumak istiyorum, nasil guzel bir sey. Bir de yarim saat uyusam bile ne ruyalar ne ruyalar :) Sanirim bu da gebelik hormonlarindan kaynaklaniyor. Ayrica goguslerdeki sizi gecmedi ve gecmeyecek gibi duruyor.
Son doktor kontrolunde yani 14. haftada hic kilo almadigimi ogrendim. Doktor bir yorum yapmadi ama ben istahla yemek yemeyi ozledim. Soyle ne kadar abur cubur var yerim ama oturup da adam akilli yemek yemek istemiyorum. Esim ve cevrem guzel yemek yaptigimi soyluyolar ama bu aralara ne canim yemek yapmak istiyor ne de yemek. Hazir olsa da onume gelse keske yemek. Nerdeee!!
Bu arada Turkiye'den farkli olarak buradaki rutin doktor kontrollerinde sadece doppler ile bebegin kalp atislarini dinliyorlar, ultrasona gerek duymuyorlar yani. Bizim minnosun kalp atislari 155 cikti, bir soylentiye gore eger bebegin kalp atislari 140 uzerinde ise kiz bebekmis :) Bilmiyoruz :)
Daha once yazdigim gibi burada detayli ultrasona girilen 20. haftada cinsiyet ogreniliyor. Bendeniz sabirsiz hanim yok bekleyemedim. Aslinda bebisimin sagligi herseyden onemli ama cinsiyeti de ogrenmem lazim biran evvel. Oyle rica minnet hastanede ultrasona giremeyecegime gore Chicago'da ozel bir merkez arastirmaya karar verdim.
16. haftada bir cumartesi sabah bir merkez buldum ve cok ilginc, bu merkez bir suru paket hazirlamis. Mesela cinsiyet ogrenme paketi, 3D-4D goruntuleme paketleri gibi.. Demek ki ben yalniz degilmisim benim gibi sabirsizlar cokmus. Aldik randevumuzu gittik,cok sirin bir yerdi, girdik odaya hemen.
Karsimdaki kocaman ekranda cikti benim canim bebegim, bacaklarini kapamis parmagini emiyordu.
Teknisyen omurgasini, midesini,beynini,tum yuzunu gosterdi bize. Ama asil amacimiz olan cinsiyetini bir turlu goremedik cunku bacaklarini simsiki kapamis oturuyod. Kalktip zipladim, karnimi mincikladik, durtukledik yok keyfi yerinde.
En sonunda teknisyen hazirmisiniz dedi, nasil yani bacaklarini acmisti benimki. Cok kuvvetli birkac kere oksurmustum ise yaramisti demekki. Vee sonunda ekrana yazdi: It's a GIRL !!!
Bir kizimiz oluyooorrr!! Nasil sevindik nasil sevindik. Gerci benim icin hic farketmiyodu ama esim hep kiz istiyodu:)
ilk uc ay hep eksi yemistim hiic canim tatli istememisti. Yani "ye esksiyi cikar Ayse'yi" dedikleri dogruymus :)
Yaaa iste boyle!! Dayanamadim ve ogrendim cinsiyetini hem bir cok da fotograf aldik :)
Insallah saglikla mutlulukla kucagimiza aliriz kizimizi :)
Tabii 20. haftada hiic cinsiyeti bilmiyormusuz gibi takilacagiz :)
Bir de ikili testin bir devami olan kan testini de verdim, onun sonucunu da ilk sonuclarla harmanladilar, sonuc guzel cikti cok sukur :)
Sonraki haftalarda gorusmek uzere :)
Oncelikli olarak ikili testin sonuclarini aldik. Cok sukur sonuclarimiz guzel cikti yani dusuk risk cikti. Tabii bu testler tahmini sonuclar veriyor kesin degiller. Yine de guzel haber almak cok mutlu etti bizi.
Bu arada bu ilk 3 aylik donemi mide bulantisi olmadan tamamladim. Ama surekli uyumak istiyorum, nasil guzel bir sey. Bir de yarim saat uyusam bile ne ruyalar ne ruyalar :) Sanirim bu da gebelik hormonlarindan kaynaklaniyor. Ayrica goguslerdeki sizi gecmedi ve gecmeyecek gibi duruyor.
Son doktor kontrolunde yani 14. haftada hic kilo almadigimi ogrendim. Doktor bir yorum yapmadi ama ben istahla yemek yemeyi ozledim. Soyle ne kadar abur cubur var yerim ama oturup da adam akilli yemek yemek istemiyorum. Esim ve cevrem guzel yemek yaptigimi soyluyolar ama bu aralara ne canim yemek yapmak istiyor ne de yemek. Hazir olsa da onume gelse keske yemek. Nerdeee!!
Bu arada Turkiye'den farkli olarak buradaki rutin doktor kontrollerinde sadece doppler ile bebegin kalp atislarini dinliyorlar, ultrasona gerek duymuyorlar yani. Bizim minnosun kalp atislari 155 cikti, bir soylentiye gore eger bebegin kalp atislari 140 uzerinde ise kiz bebekmis :) Bilmiyoruz :)
Daha once yazdigim gibi burada detayli ultrasona girilen 20. haftada cinsiyet ogreniliyor. Bendeniz sabirsiz hanim yok bekleyemedim. Aslinda bebisimin sagligi herseyden onemli ama cinsiyeti de ogrenmem lazim biran evvel. Oyle rica minnet hastanede ultrasona giremeyecegime gore Chicago'da ozel bir merkez arastirmaya karar verdim.
16. haftada bir cumartesi sabah bir merkez buldum ve cok ilginc, bu merkez bir suru paket hazirlamis. Mesela cinsiyet ogrenme paketi, 3D-4D goruntuleme paketleri gibi.. Demek ki ben yalniz degilmisim benim gibi sabirsizlar cokmus. Aldik randevumuzu gittik,cok sirin bir yerdi, girdik odaya hemen.
Karsimdaki kocaman ekranda cikti benim canim bebegim, bacaklarini kapamis parmagini emiyordu.
Teknisyen omurgasini, midesini,beynini,tum yuzunu gosterdi bize. Ama asil amacimiz olan cinsiyetini bir turlu goremedik cunku bacaklarini simsiki kapamis oturuyod. Kalktip zipladim, karnimi mincikladik, durtukledik yok keyfi yerinde.
En sonunda teknisyen hazirmisiniz dedi, nasil yani bacaklarini acmisti benimki. Cok kuvvetli birkac kere oksurmustum ise yaramisti demekki. Vee sonunda ekrana yazdi: It's a GIRL !!!
Bir kizimiz oluyooorrr!! Nasil sevindik nasil sevindik. Gerci benim icin hic farketmiyodu ama esim hep kiz istiyodu:)
ilk uc ay hep eksi yemistim hiic canim tatli istememisti. Yani "ye esksiyi cikar Ayse'yi" dedikleri dogruymus :)
Yaaa iste boyle!! Dayanamadim ve ogrendim cinsiyetini hem bir cok da fotograf aldik :)
Insallah saglikla mutlulukla kucagimiza aliriz kizimizi :)
Tabii 20. haftada hiic cinsiyeti bilmiyormusuz gibi takilacagiz :)
Bir de ikili testin bir devami olan kan testini de verdim, onun sonucunu da ilk sonuclarla harmanladilar, sonuc guzel cikti cok sukur :)
Sonraki haftalarda gorusmek uzere :)
Etiketler:
17.hafta,
amerikadadogum,
amerikadahamilelik,
bebegincinsiyeti,
cinsiyetbelirtileri,
cinsiyetogrenmek,
gebelik,
gebelikblogu,
haftalikgebelik,
hamilelik,
hamilelikbelirtileri,
hamilelikblogu,
ikilitest,
ultrason
15 Ocak 2015 Perşembe
12. Hafta
Eveeet geldi catti su ikili tarama testi!! Ne stresmis canim bu! Teste girmek sonra sonucunu beklemek cok zorlu bir surec gercekten de.
Turkiye'de nasil yapiliyor bilmiyorum ama cok da farkli oldugunu sanmiyorum acikcasi.
Hastaneye vardigimizda oncelikli olarak esim,benim ve akrabalarimizin da dahil oldugu genetik hastaliklarin soruldugunu bir form doldurduk sonra tum bu testler ve sonuclari ile ilgili bir sunum izledik.
Daha sonra genetik danismanimiz geldi,bu testler hakkinda bilgi verdi.
Burada benimle birlikte iki arkadasim da hamile ve ayni ay icinde doguracagiz gibi gozukuyor. Bereketli bir yil olaracak sanirim.
Bu iki arkadasim ikili testte yapilan kan testi ile bebeklerinin cinsiyetlerini ogrendiler.
Ben de bunu genetik dansimanima sordum cunku cinsiyeti 20. haftada ogrenmek benim icin cok gec. Sabredemem :)
Ben yuksek risk gurubunda olmadigim icin bana bu testi yapmayacaklarini soyledi,yani cinsiyeti ogrenemeyecektim. Peki dedik ne yapalim kader!
Geldi ultrason kismi,bir suru olcum yapilacak ama olcumleri umursayan kim?! Bebegimi tekrar gorecek olmak beni gercekten cok heycanlandiriyor :)
Kipir kipir,yerinde duramayan,taklalar atan bebisimizi gorduk, 5,5 cm uzunlugunda minnos birsey:)
Teknisyen ense kalinligini olctu : 1,1 mm. Hemen sordum bu olcu nasil diye, kadin gayet guzel oldugunu ama kan testi olmadan yorum yapamayacagini soyledi.
Sonra burun kemigine bakti,cok sukur findik bir burnu vardi bebegimin. Burun kemiginin olmamasi da en az ense kalinligi kadar bir down sendromu belirtisiymis.
Bir de buyuk ihtimalle folik asit eksikliginin sebep oldugu noral tup defektini kontrol etti,cok sukur hersey yolundaydi.
Biz tum bu olcumlere sevinirken bizimki sanki onu gordugumuzu biliyormus gibi bize tum marifetlerini gosterdi:) Butun o hareketleri goruyorum ama hic de bir sey hissetmiyorum, cok ilginc bir duygu.
Iste bizim minik takla atarken :)
Teknisyen olcum alirken bi ara popo alti goruntu yakaladik ve sanki bacaklarinin arasinda minik birsey vardi :) Hemen sordum erkek mi diye ama kadin cok erken dedi.
Offf ne zaman ogrenicem su cinsiyeti ??
Benim icin hiiic mi hiic onemli degil cinsiyeti,her bebek kendine ozgu tatli seker oluyor.
Ama babasi kiz bebekten yana. Eee biliyor kizlar babalarina duskun oluyor,isveli cilveli :)
Bir de bu test icin kan verdim. Ultasondaki olcumler,kan testi ve annenin yasi(26) bilgisayar ortaminda bir araya getirilerek belli bir ortalamaya ulasiyolar. Annenin yasinin icinde bulundugu bir ortalama var bir de testlerle birlikte yeni bir ortalama cikariyolar. Daha sonra down sendromlu bebek sahibi olma ihtimalinin arttigini veya azaldigini belirliyorlar. Eger risk artmis ve ihitmal yukselmis ise amino sentez yapiyolar ki daha kesin sonuc almak icin. Ikili testin de kesinligi kuvvetli. Ama bunlarin hepsi bir ihtimal. Yani bu sonuclarin tersi de cikabilir. Dogumda suprizle karsilasan bircok vaka okudum acikcasi.
Ben 16. hafta ile 18. hafta icinde kan vermeye gidecegim bu da uclu test oluyor. Ama sanirim ikili test sonucu kadar etkili degil.
Hadi bakalim umarim hayirli sonuclar elde ederiz. Allah kimseyi evladiyla sinamasin ve tum gebelere saglikli gebelik ve dogumlar diliyorum tum kalbimle.
Asagidaki resimde insallah dogum yapacagim hastaneyi goruyorsunuz.
Bakalim bundan sonraki tek ve son ultrason 20. haftadaki detayli olan. Simdi bekle de zaman gecsin.
Diger haftalarda gorusmek uzere :)
Turkiye'de nasil yapiliyor bilmiyorum ama cok da farkli oldugunu sanmiyorum acikcasi.
Hastaneye vardigimizda oncelikli olarak esim,benim ve akrabalarimizin da dahil oldugu genetik hastaliklarin soruldugunu bir form doldurduk sonra tum bu testler ve sonuclari ile ilgili bir sunum izledik.
Daha sonra genetik danismanimiz geldi,bu testler hakkinda bilgi verdi.
Burada benimle birlikte iki arkadasim da hamile ve ayni ay icinde doguracagiz gibi gozukuyor. Bereketli bir yil olaracak sanirim.
Bu iki arkadasim ikili testte yapilan kan testi ile bebeklerinin cinsiyetlerini ogrendiler.
Ben de bunu genetik dansimanima sordum cunku cinsiyeti 20. haftada ogrenmek benim icin cok gec. Sabredemem :)
Ben yuksek risk gurubunda olmadigim icin bana bu testi yapmayacaklarini soyledi,yani cinsiyeti ogrenemeyecektim. Peki dedik ne yapalim kader!
Geldi ultrason kismi,bir suru olcum yapilacak ama olcumleri umursayan kim?! Bebegimi tekrar gorecek olmak beni gercekten cok heycanlandiriyor :)
Kipir kipir,yerinde duramayan,taklalar atan bebisimizi gorduk, 5,5 cm uzunlugunda minnos birsey:)
Teknisyen ense kalinligini olctu : 1,1 mm. Hemen sordum bu olcu nasil diye, kadin gayet guzel oldugunu ama kan testi olmadan yorum yapamayacagini soyledi.
Sonra burun kemigine bakti,cok sukur findik bir burnu vardi bebegimin. Burun kemiginin olmamasi da en az ense kalinligi kadar bir down sendromu belirtisiymis.
Bir de buyuk ihtimalle folik asit eksikliginin sebep oldugu noral tup defektini kontrol etti,cok sukur hersey yolundaydi.
Biz tum bu olcumlere sevinirken bizimki sanki onu gordugumuzu biliyormus gibi bize tum marifetlerini gosterdi:) Butun o hareketleri goruyorum ama hic de bir sey hissetmiyorum, cok ilginc bir duygu.
Iste bizim minik takla atarken :)
Teknisyen olcum alirken bi ara popo alti goruntu yakaladik ve sanki bacaklarinin arasinda minik birsey vardi :) Hemen sordum erkek mi diye ama kadin cok erken dedi.
Offf ne zaman ogrenicem su cinsiyeti ??
Benim icin hiiic mi hiic onemli degil cinsiyeti,her bebek kendine ozgu tatli seker oluyor.
Ama babasi kiz bebekten yana. Eee biliyor kizlar babalarina duskun oluyor,isveli cilveli :)
Bir de bu test icin kan verdim. Ultasondaki olcumler,kan testi ve annenin yasi(26) bilgisayar ortaminda bir araya getirilerek belli bir ortalamaya ulasiyolar. Annenin yasinin icinde bulundugu bir ortalama var bir de testlerle birlikte yeni bir ortalama cikariyolar. Daha sonra down sendromlu bebek sahibi olma ihtimalinin arttigini veya azaldigini belirliyorlar. Eger risk artmis ve ihitmal yukselmis ise amino sentez yapiyolar ki daha kesin sonuc almak icin. Ikili testin de kesinligi kuvvetli. Ama bunlarin hepsi bir ihtimal. Yani bu sonuclarin tersi de cikabilir. Dogumda suprizle karsilasan bircok vaka okudum acikcasi.
Ben 16. hafta ile 18. hafta icinde kan vermeye gidecegim bu da uclu test oluyor. Ama sanirim ikili test sonucu kadar etkili degil.
Hadi bakalim umarim hayirli sonuclar elde ederiz. Allah kimseyi evladiyla sinamasin ve tum gebelere saglikli gebelik ve dogumlar diliyorum tum kalbimle.
Asagidaki resimde insallah dogum yapacagim hastaneyi goruyorsunuz.
Bakalim bundan sonraki tek ve son ultrason 20. haftadaki detayli olan. Simdi bekle de zaman gecsin.
Diger haftalarda gorusmek uzere :)
Etiketler:
12.hafta,
amerikadadogum,
amerikadahamilelik,
downsendromu,
ensekalinligi,
gebe,
gebelik,
gebelikblogu,
haftalikgebelik,
hamile,
hamilelik,
hamilelikblogu,
ikilitest,
ultrason
9 Ocak 2015 Cuma
7.-8. Hafta
Su morning sickness dedikleri mide bulantisi yok bende. Belki ilerde baslayacak diye dusunuyorum ama bazi hamilelerde hic olmuyormus ve bunun icin kendimi sansli hissetmem gerekiyormus.Eee o zaman super bu:)
Ama su goguslerimdeki sizi cok fena. Gece yatarken rahat hareket edemiyorum, surekli korumam gerekiyor ve gittikce goguslerim buyuyolar.
Bir de bu aralar canim hep eksi cekiyor, en sevdigim cikolata dolapta duruyor ama yok, canim istemiyor. Oyle koku hassasiyetim de yok cok sukur.
Gecenlerde banyoda fenalstim,acile gittik. Doktor bikac test yaptiktan sonra herseyin yolunda oldugunu ve cok sicak ve ac karnina dus almamam gerektigini soyledi. Peki:)
Doktor randevusu geldi catti.Cok heyecanliyim :)
Ilk once hemsire karsiladi bizi ve idrar ornegi istedi.
Cok ilginc, hamile oldugumdan emin olmak icin hemsire bizim yanimizda su evde yapilan testlerden yapti,hamileligim tekrar kanitlandi :) Gebeligimden kan testi ile degil de bu sekilde emin olmalari cok ilginc gercekten. Sonra klasik olarak kilo,tansiyon olcumleri yapildi. Birkac genetik hastalik sorarak dosyami olusturdular.
Bu arada ben drug storelardan aldigim hamileler icin olan multivitamine baslamistim. Maalesef hap yutma problemim var bu multivitaminler serce parmagim kadar. Nasil yutabilirim?
Ben de su cignenen,jelibon gibi olanlardan aldim..Ohh hayat ne rahat :)
Sonra doktorumla tanistik. Hicbir muayene yapmadi sadece tum hamilelik boyunca yapilacak testlerden bahsetti. Hatta her muayenede diger doktorlari gormemin iyi olacagini soyledi cunku dogum aninda hangisiyle karsilasabilecegim belli olmuyormus. Bulasici hastalik taramasi icin kan verdim.Ve sonra ciktik. Yani suan bebekle ve gebeligimin durumu ile ilgili birsey bilmiyorum henuz.
Sekizici haftadaki randevum icin gittik bu sefer hastaneye. Heyecanla bekleme salonunda bekliyorduk,cunku bebegimizi ilk defa ultrasonda gorecektik. Hemen ultrason odasina aldilar. Vee iste ordaydi bebegim,kalbi cok hizli bir sekilde atiyordu. Ayni bir fasulye gibiydi. Bazi gerekli olcumleri aldilar. Hersey cok sukur yolundaydi :)
Sonra dogum hemsiremle gorustum, o da pap smear yapti. Bana beslenme listesi verdi ve hastanenin egitimlerinden bahsetti.
Bir de down syndrome testi olan ikili test yaptirip yaptirmak istemedigimizi sordu. Burda bazi hamileler yuksek risk grubunda olsalar bile yaptirmak istemiyorlar. Bebegim nasil dogarsa dogsun, ben kabullenirim diye dusunuyorlar. Amerika'da bircok milleten insan ve inanis yasadigi icin bu soru soruyorlar mutlaka. Her inanisa, dusunceye saygi duymak lazim.
Biz yaptirmak istedigimizi soyledik ve bunun icin 12. hafta civari icin bir randevu hazirladi.
Bu arada Turkleri sasirtan bir konu da tum hamilelik boyunca sadece iki kere ultrasona girecegimizi ogrenmem oldu. Bir tanesi baslangicta olan bu girdigim sonra da detayli ultrason olan ve bebegin cinsiyetinin de ogrenildigi 20. hafta ultrasonu. Bu kadar! Cok ilginc degil mi?
Turkiye'de her muayenede mutlaka ultrasona giriliyor. Burda doktorlar gerek dumuyolar, normal muayanenelerini yaparak gebeleri takip ediyorlar. Bir sorun tespit ettiklerinde ultrasona sokuyorlar.
Ne diyelim peki dedik. Bu kadar insan bu sekilde surduyorsa hamileligini ve doktorlar bu sekilde surduruyorlarsa tum muayenelerini mutlaka bir bildikleri vardir diye dusunuyorum:)
Asagidaki resimde gordugunuz uzere minik bir cikinti olustu bile gobegimde:)
Simdilik herseyin yolunda oldugunu ogrendim cok sukur :)
Simdi sirada 12. haftayi beklemek kaldi :) Nasil gececek zaman :)
Diger haftalarda gorusmek uzere :)
Ama su goguslerimdeki sizi cok fena. Gece yatarken rahat hareket edemiyorum, surekli korumam gerekiyor ve gittikce goguslerim buyuyolar.
Bir de bu aralar canim hep eksi cekiyor, en sevdigim cikolata dolapta duruyor ama yok, canim istemiyor. Oyle koku hassasiyetim de yok cok sukur.
Gecenlerde banyoda fenalstim,acile gittik. Doktor bikac test yaptiktan sonra herseyin yolunda oldugunu ve cok sicak ve ac karnina dus almamam gerektigini soyledi. Peki:)
Doktor randevusu geldi catti.Cok heyecanliyim :)
Ilk once hemsire karsiladi bizi ve idrar ornegi istedi.
Cok ilginc, hamile oldugumdan emin olmak icin hemsire bizim yanimizda su evde yapilan testlerden yapti,hamileligim tekrar kanitlandi :) Gebeligimden kan testi ile degil de bu sekilde emin olmalari cok ilginc gercekten. Sonra klasik olarak kilo,tansiyon olcumleri yapildi. Birkac genetik hastalik sorarak dosyami olusturdular.
Bu arada ben drug storelardan aldigim hamileler icin olan multivitamine baslamistim. Maalesef hap yutma problemim var bu multivitaminler serce parmagim kadar. Nasil yutabilirim?
Ben de su cignenen,jelibon gibi olanlardan aldim..Ohh hayat ne rahat :)
Sonra doktorumla tanistik. Hicbir muayene yapmadi sadece tum hamilelik boyunca yapilacak testlerden bahsetti. Hatta her muayenede diger doktorlari gormemin iyi olacagini soyledi cunku dogum aninda hangisiyle karsilasabilecegim belli olmuyormus. Bulasici hastalik taramasi icin kan verdim.Ve sonra ciktik. Yani suan bebekle ve gebeligimin durumu ile ilgili birsey bilmiyorum henuz.
Sekizici haftadaki randevum icin gittik bu sefer hastaneye. Heyecanla bekleme salonunda bekliyorduk,cunku bebegimizi ilk defa ultrasonda gorecektik. Hemen ultrason odasina aldilar. Vee iste ordaydi bebegim,kalbi cok hizli bir sekilde atiyordu. Ayni bir fasulye gibiydi. Bazi gerekli olcumleri aldilar. Hersey cok sukur yolundaydi :)
Sonra dogum hemsiremle gorustum, o da pap smear yapti. Bana beslenme listesi verdi ve hastanenin egitimlerinden bahsetti.
Bir de down syndrome testi olan ikili test yaptirip yaptirmak istemedigimizi sordu. Burda bazi hamileler yuksek risk grubunda olsalar bile yaptirmak istemiyorlar. Bebegim nasil dogarsa dogsun, ben kabullenirim diye dusunuyorlar. Amerika'da bircok milleten insan ve inanis yasadigi icin bu soru soruyorlar mutlaka. Her inanisa, dusunceye saygi duymak lazim.
Biz yaptirmak istedigimizi soyledik ve bunun icin 12. hafta civari icin bir randevu hazirladi.
Bu arada Turkleri sasirtan bir konu da tum hamilelik boyunca sadece iki kere ultrasona girecegimizi ogrenmem oldu. Bir tanesi baslangicta olan bu girdigim sonra da detayli ultrason olan ve bebegin cinsiyetinin de ogrenildigi 20. hafta ultrasonu. Bu kadar! Cok ilginc degil mi?
Turkiye'de her muayenede mutlaka ultrasona giriliyor. Burda doktorlar gerek dumuyolar, normal muayanenelerini yaparak gebeleri takip ediyorlar. Bir sorun tespit ettiklerinde ultrasona sokuyorlar.
Ne diyelim peki dedik. Bu kadar insan bu sekilde surduyorsa hamileligini ve doktorlar bu sekilde surduruyorlarsa tum muayenelerini mutlaka bir bildikleri vardir diye dusunuyorum:)
Asagidaki resimde gordugunuz uzere minik bir cikinti olustu bile gobegimde:)
Simdilik herseyin yolunda oldugunu ogrendim cok sukur :)
Simdi sirada 12. haftayi beklemek kaldi :) Nasil gececek zaman :)
Diger haftalarda gorusmek uzere :)
8 Ocak 2015 Perşembe
4.-5. Hafta
Her gun ailemle FaceTime araciligiyla gorusuruken bu guzel mujdeyi saklamak gercekten cok zor.Beklememin sebebi ise gebeligimi kesinlestirmek. Erkenden mujde verip daha sonra bir problem oldugunda onlari asla hayal kirikligina ugratmak istemem.
Biraz da buradaki doktorlardan ve sistemden bahsetmek istiyorum. Hemen doktor arastirmaya basladim. Aslinda benim bir doktroum vardi ama pek memnun olmadigim icin yeni doktor bakmaya basladim. Oncelikli olarak Chicago'nun en iyi hastanesi olan Northwestern Memorial Hospital'i aradim. Onlari aradigimda daha once bilmedigim bir konuyu ogredim. Amerika'da her jinekolog hamile hasta bakmiyor yani normal hasta bakan doktorlar ve dogum doktorlari farkli. Bir de Turkiye'den farkli olan bir durum daha var o da doktorlarin hamile hastayi kabul ettikleri zaman. Ben istedigim doktordan randevu almak icin aradigimda 4,5 haftalik hamile oldugumu soyledim ve bana 7. haftadan once randevu veremeyeceklerini soylediler. Yani gebeligimin normal sartlarda ilerleyip ilerlemedigini gorebilmem icin 7. haftaya kadar beklemem gerekiyor. Turkiye'de hemen kanda HCG degerine bakiyolar ve plansiz gebelikse folik asit ve diger vitaminlere basliyorlar.
Burada doktoru gec gordugun icin vitaminlere de gec basliyorsun. Burdan da anladigimiza gore folik aside ve diger vitaminlere gec basladiginda bebekte ve annede problem olmuyor eger olsa Amerikali doktorlar bunu riske atmazlar.
Internette gebelikle ilgili bilgileri hem Turk hem de Amerikan sitelerinde okuyorum. Tum bu randevular,ultrasonlar,vitaminler ve yaptigim gozlemlerle Turkiye'deki doktorlarin tum hamilelere yuksek risk grubunda gibi davrandiklarini farkettim. Burada da hicbir vitamin kullanmadan hatta hic doktor gormeden de saglikli bir cocuk dunyaya getirme ihtimalinin yuzde yuze yakin oldugunu dusunuyorlar. Bunlar aslinda yoruma acik konular ancak gebelikte stresten uzak olmanin bebek sagligiyla direkt alakali oldugunu biliyorum. Doktorlar boyle rahat oldukca ben de gayet rahat ve mutlu hissediyorum :)
Ben 7. hafta icin randevumu aldim ve ayni zamanda 8. hafta icin de ultrason ve nurse randevuumu aldim. Burada her hamilenin bir doktoru bir de nurse dedigimiz dogum hemsieresi yada ebesi oluyor.
Bu arada biz burda ozel bir labaratuarda gebelik testi yaptirmak istedik. Kan sayimi seklinde degil de gebeligimi kesinlestirecek bir test olmasini istedim.Kan verdim ve sonuc pozitif cikti. Zaten gebelik hormonu HCG once kanda yukselip sonra idrarda cikiyor.
Bunu netlestirdikten sonra ilk kez kayinpederime soyledik henuz kimseye soylememesi kaydiyla.
Ama doktor randevusunu beklemek ne kadar da zormus oyle. Her seyin yolunda olup olmadigini ogrenmek icin olup bitiyorum.
Neyse daha doktora gitmeden ailelerimize soylemeye karar verdik. O haftasonu yone facetime yaptigimiz bir gun annemlere soyledim. Canim annem babam basladilar aglamaya.O kadar guzel bir duygu ki mutluluktan aglamak. Agabeyimin kizi akilli bidik Rana'dan sonra ikinci torunlari olacak.
Diger gun de kayinvalideme soyledik. Ounla da tekrar aglastik. Onlarin da esimin agabeyinin iki cocugu Arya ve Atlas'tan sonra ucuncu torunlari olacak insallah.
Simdi bekle de gecsin zaman gelsin doktor randevusu:)
Diger haftalarda gorusmek uzere :)
Biraz da buradaki doktorlardan ve sistemden bahsetmek istiyorum. Hemen doktor arastirmaya basladim. Aslinda benim bir doktroum vardi ama pek memnun olmadigim icin yeni doktor bakmaya basladim. Oncelikli olarak Chicago'nun en iyi hastanesi olan Northwestern Memorial Hospital'i aradim. Onlari aradigimda daha once bilmedigim bir konuyu ogredim. Amerika'da her jinekolog hamile hasta bakmiyor yani normal hasta bakan doktorlar ve dogum doktorlari farkli. Bir de Turkiye'den farkli olan bir durum daha var o da doktorlarin hamile hastayi kabul ettikleri zaman. Ben istedigim doktordan randevu almak icin aradigimda 4,5 haftalik hamile oldugumu soyledim ve bana 7. haftadan once randevu veremeyeceklerini soylediler. Yani gebeligimin normal sartlarda ilerleyip ilerlemedigini gorebilmem icin 7. haftaya kadar beklemem gerekiyor. Turkiye'de hemen kanda HCG degerine bakiyolar ve plansiz gebelikse folik asit ve diger vitaminlere basliyorlar.
Burada doktoru gec gordugun icin vitaminlere de gec basliyorsun. Burdan da anladigimiza gore folik aside ve diger vitaminlere gec basladiginda bebekte ve annede problem olmuyor eger olsa Amerikali doktorlar bunu riske atmazlar.
Internette gebelikle ilgili bilgileri hem Turk hem de Amerikan sitelerinde okuyorum. Tum bu randevular,ultrasonlar,vitaminler ve yaptigim gozlemlerle Turkiye'deki doktorlarin tum hamilelere yuksek risk grubunda gibi davrandiklarini farkettim. Burada da hicbir vitamin kullanmadan hatta hic doktor gormeden de saglikli bir cocuk dunyaya getirme ihtimalinin yuzde yuze yakin oldugunu dusunuyorlar. Bunlar aslinda yoruma acik konular ancak gebelikte stresten uzak olmanin bebek sagligiyla direkt alakali oldugunu biliyorum. Doktorlar boyle rahat oldukca ben de gayet rahat ve mutlu hissediyorum :)
Ben 7. hafta icin randevumu aldim ve ayni zamanda 8. hafta icin de ultrason ve nurse randevuumu aldim. Burada her hamilenin bir doktoru bir de nurse dedigimiz dogum hemsieresi yada ebesi oluyor.
Bu arada biz burda ozel bir labaratuarda gebelik testi yaptirmak istedik. Kan sayimi seklinde degil de gebeligimi kesinlestirecek bir test olmasini istedim.Kan verdim ve sonuc pozitif cikti. Zaten gebelik hormonu HCG once kanda yukselip sonra idrarda cikiyor.
Bunu netlestirdikten sonra ilk kez kayinpederime soyledik henuz kimseye soylememesi kaydiyla.
Ama doktor randevusunu beklemek ne kadar da zormus oyle. Her seyin yolunda olup olmadigini ogrenmek icin olup bitiyorum.
Neyse daha doktora gitmeden ailelerimize soylemeye karar verdik. O haftasonu yone facetime yaptigimiz bir gun annemlere soyledim. Canim annem babam basladilar aglamaya.O kadar guzel bir duygu ki mutluluktan aglamak. Agabeyimin kizi akilli bidik Rana'dan sonra ikinci torunlari olacak.
Diger gun de kayinvalideme soyledik. Ounla da tekrar aglastik. Onlarin da esimin agabeyinin iki cocugu Arya ve Atlas'tan sonra ucuncu torunlari olacak insallah.
Simdi bekle de gecsin zaman gelsin doktor randevusu:)
Diger haftalarda gorusmek uzere :)
Etiketler:
amerikadadogum,
amerikadahamilelik,
gebe,
gebelik,
gebelikblogu,
gebelikmujdesi,
gebeliktesti,
haftalikgebelik,
hamile,
hamilelik,
hamilelikbelirtileri,
hamilelikblogu
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)